Via Pati naar Semarang
Blijf op de hoogte en volg Cees
31 Juli 2012 | Indonesië, Semarang
Even nog een terugblik. Malang is een schone en prettige stad met een zeer aangenaam klimaat. Aan de westkant ligt Batu, en plaats een kort bezoek waard. Rondom ligt een fraaie natuur met een natuurpark met waterval. Ook een bezoek waard. Rondwandelend een beetje de stad 'proeven' vond ik leuk maar naast toko Oen en een legermuseum (niet mijn interesse) heeft de stand verder niet veel. Als uitvalsbasis voor de Bromo (4-wielaandrijving noodzaak) ligt het eigenlijk te ver. Dan kun je beter op het hotel op de Bromo zelf overnachten. Twee volle dagen (3 overnachtingen) is wat veel mischien maar je kunt hier wel lekker uitrusten.
We vertrokken 30-jul-2012 vroeg uit Malang want het zou een lange rit worden. Onze gids had een route uitgedacht via Batu, Jombang, Babat, Bojonegoro, bij Cepu de Solo over en dan via Blora en Rembang naar een zeer eenvoudig hotel in Pati. Het was weer een mooie rit met toch weer een veranderend landschap. Veel teak-, koffie- en tabaksplantages. Opvallend was dat het vanaf Jombang de steden weer een vervuilde indruk maakten.
Bij Cepu, waarschijnlijk net op tijd, de oude brug over de Solo gevonden. Hij was zeer verwaarloosd. Er lag al en nieuwe andere brug naast dus die oude is vast geen lang leven meer beschoren. B heeft vanuit dezelfde hoek van mij op dezelfde plek als mijn vader in 1926 een foto gemaakt. Ik hoopte dat ook te kunnen doen met een foto bij de olie opslag van de vroegere BPM, nu staatsbedrijf Pertamina. Die opslag stond er nog wel maar was afgeschermd met een muur en een hek. Jammer, daarom maar zo een foto gemaakt.
Heel bijzonder toen we vlak langs de noordkust reden, daar zagen we de zoutwinners. Mensen die in afgedijkte percelen zeewater lieten verdampen
Het Pati Hotel bleek inderdaad zeer eenvoudig. De mensen spreken geen Engels en ook geen Bahasa maar een voor mij totaal onbegrijpelijk dialect. Niet dat ik het Bahasa beheers maar ik kan regelmatig net genoeg woorden opvangen om te begrijpen waar het een beetje over gaat. Geen dinermogelijheid, dat moet je maar ergens op een plein met allerlei warungs doen. Veiligheidshalve hebben we het bij nasi goreng met sate gehouden [vanwege de hoge omzetsnelheid, redelijk veilig]. Ik wilde wel de plaatselijke specialiteit [soto kemiri] proberen, maar die zag ik niet. Wel de andere lokale specialiteit: nasi gandul. Ondanks dat die zeer geliefd is, heb ik die maar niet genomen omdat ik weet waarvan het gemaakt is. Bestaat hoofdzakelijk uit gula jawa, sirih en ... slachtafval, m.n. darmen.
Terug in het hotel wilde B even in de la kijken of er een koran in lag zoals bij andere hotels het geval was. Ze schrok zich dood toen er een donker dier uit glipte, zo de gordijnen in; een vleermuis dacht zij. Bleek een cicak:-)
Morgen om 7 am ontbijt besteld [er is geen eetzaal] en dat zal bestaan uit een sneetje brood met een ei en als we geluk hebben een pisang goreng. Toen we naar de warungs zochten heeft B gelukkig wat brood en jam gekocht. En wc-papier want dat was er niet. Wat nog veel erger was dat er geen wifi was. En de telefoonverbinding was H (bij ons 3G) dus niet echt geschikt om te internetten. Gelukkig deed de airco het en zelfs met beperkt geluid maar toch bleef het warm. Maar midden in de nacht werden we wakker; te koud.
31-jul-2012
Na een matige nacht om 6 AM opgestaan. We hadden om 7 uur ontbijt besteld en om 8 uur zouden we vertrekken. Het ontbijt viel mee en bestond uit een bordje witte rijst met een sg telor en sg tempeh en een kopje zoete jasmijn thee. B en ik vonden het best smakelijk maar wel weinig. Maar de kids hadden genoeg van Indonesisch eten. Die hebben in de auto wat brood met jam gegeten. We hebben nog een foto gemaakt op de alun-alun, ongeveer de zelfde foto als mijn vader 100 jaar eerder maakte. Maar wat een verschil; onherkenbaar veranderd. Ik heb ook nog de christelijke begraafplaats bezocht. daar zouden de graven van de oude Europese begraafplaats (waar nu een overheidsgebouw staat) naartoe zijn overgebracht. Ik heb echter geen graf ouder dan 1959 kunnen vinden. Het laat zich raden wat er echt met die oude graven is gebeurd.
We reden via Jepara naar Semarang. Jepara is het centrum voor meubelmakers en schrijnwerkers. Allemaal van teak natuurlijk. Ook de haven bezocht voor de felgekleurde 'penisi' (volgens mij afkomstig van het Phoenisische scheepsmodel). Ook hier de oude begraafplaats bezocht. Er was slechts 1 oud graf uit 1863 (ik zocht er een uit 1865) verder zag ik alleen maar recente graven. Tijdens het zoeken schoot vlak voor mijn voeten een cobra weg. Volgens de beheerder zaten er heel wat en die werden midden op de dag (het was 12.30) erg actief. Het leek mij een goed idee deze keer een begraafplaats levend te verlaten. Sudah ya, nu op naar Semarang. Doo de drukte en slechte wegdek toch nog een hele rit. We hadden de kids een BicMac-menu beloofd dus als verlate lunch naar McDo gegaan. Dit hotel beantwoordde weer aan internationale normen maar het serviceniveau bleef duidelijk achter bij dat van het Phoenix-hotel in Yogyakarta, nog steeds veruit onze nr. 1.
Morgen gaan we Semarang zelf bekijken en overmorgen gaan we een paar dingen ten zuiden van Semarang bekijken (koffieplantage, kratermeren, candi).
De eerste indruk van Semarang is het zelfde als Bandung: druk en vies. ze hebben hier wel een bijzondere manier om de kosten van de zorg te drukken. Ze leggen op de stoep een rij tegels met gleuven aan voor blinden. Een slimme ambtenaar dacht kennelijk dat het beter kon en liet zo'n route eindigen in een geopend luik van het riool. Darwins law in optima forma.
We vertrokken 30-jul-2012 vroeg uit Malang want het zou een lange rit worden. Onze gids had een route uitgedacht via Batu, Jombang, Babat, Bojonegoro, bij Cepu de Solo over en dan via Blora en Rembang naar een zeer eenvoudig hotel in Pati. Het was weer een mooie rit met toch weer een veranderend landschap. Veel teak-, koffie- en tabaksplantages. Opvallend was dat het vanaf Jombang de steden weer een vervuilde indruk maakten.
Bij Cepu, waarschijnlijk net op tijd, de oude brug over de Solo gevonden. Hij was zeer verwaarloosd. Er lag al en nieuwe andere brug naast dus die oude is vast geen lang leven meer beschoren. B heeft vanuit dezelfde hoek van mij op dezelfde plek als mijn vader in 1926 een foto gemaakt. Ik hoopte dat ook te kunnen doen met een foto bij de olie opslag van de vroegere BPM, nu staatsbedrijf Pertamina. Die opslag stond er nog wel maar was afgeschermd met een muur en een hek. Jammer, daarom maar zo een foto gemaakt.
Heel bijzonder toen we vlak langs de noordkust reden, daar zagen we de zoutwinners. Mensen die in afgedijkte percelen zeewater lieten verdampen
Het Pati Hotel bleek inderdaad zeer eenvoudig. De mensen spreken geen Engels en ook geen Bahasa maar een voor mij totaal onbegrijpelijk dialect. Niet dat ik het Bahasa beheers maar ik kan regelmatig net genoeg woorden opvangen om te begrijpen waar het een beetje over gaat. Geen dinermogelijheid, dat moet je maar ergens op een plein met allerlei warungs doen. Veiligheidshalve hebben we het bij nasi goreng met sate gehouden [vanwege de hoge omzetsnelheid, redelijk veilig]. Ik wilde wel de plaatselijke specialiteit [soto kemiri] proberen, maar die zag ik niet. Wel de andere lokale specialiteit: nasi gandul. Ondanks dat die zeer geliefd is, heb ik die maar niet genomen omdat ik weet waarvan het gemaakt is. Bestaat hoofdzakelijk uit gula jawa, sirih en ... slachtafval, m.n. darmen.
Terug in het hotel wilde B even in de la kijken of er een koran in lag zoals bij andere hotels het geval was. Ze schrok zich dood toen er een donker dier uit glipte, zo de gordijnen in; een vleermuis dacht zij. Bleek een cicak:-)
Morgen om 7 am ontbijt besteld [er is geen eetzaal] en dat zal bestaan uit een sneetje brood met een ei en als we geluk hebben een pisang goreng. Toen we naar de warungs zochten heeft B gelukkig wat brood en jam gekocht. En wc-papier want dat was er niet. Wat nog veel erger was dat er geen wifi was. En de telefoonverbinding was H (bij ons 3G) dus niet echt geschikt om te internetten. Gelukkig deed de airco het en zelfs met beperkt geluid maar toch bleef het warm. Maar midden in de nacht werden we wakker; te koud.
31-jul-2012
Na een matige nacht om 6 AM opgestaan. We hadden om 7 uur ontbijt besteld en om 8 uur zouden we vertrekken. Het ontbijt viel mee en bestond uit een bordje witte rijst met een sg telor en sg tempeh en een kopje zoete jasmijn thee. B en ik vonden het best smakelijk maar wel weinig. Maar de kids hadden genoeg van Indonesisch eten. Die hebben in de auto wat brood met jam gegeten. We hebben nog een foto gemaakt op de alun-alun, ongeveer de zelfde foto als mijn vader 100 jaar eerder maakte. Maar wat een verschil; onherkenbaar veranderd. Ik heb ook nog de christelijke begraafplaats bezocht. daar zouden de graven van de oude Europese begraafplaats (waar nu een overheidsgebouw staat) naartoe zijn overgebracht. Ik heb echter geen graf ouder dan 1959 kunnen vinden. Het laat zich raden wat er echt met die oude graven is gebeurd.
We reden via Jepara naar Semarang. Jepara is het centrum voor meubelmakers en schrijnwerkers. Allemaal van teak natuurlijk. Ook de haven bezocht voor de felgekleurde 'penisi' (volgens mij afkomstig van het Phoenisische scheepsmodel). Ook hier de oude begraafplaats bezocht. Er was slechts 1 oud graf uit 1863 (ik zocht er een uit 1865) verder zag ik alleen maar recente graven. Tijdens het zoeken schoot vlak voor mijn voeten een cobra weg. Volgens de beheerder zaten er heel wat en die werden midden op de dag (het was 12.30) erg actief. Het leek mij een goed idee deze keer een begraafplaats levend te verlaten. Sudah ya, nu op naar Semarang. Doo de drukte en slechte wegdek toch nog een hele rit. We hadden de kids een BicMac-menu beloofd dus als verlate lunch naar McDo gegaan. Dit hotel beantwoordde weer aan internationale normen maar het serviceniveau bleef duidelijk achter bij dat van het Phoenix-hotel in Yogyakarta, nog steeds veruit onze nr. 1.
Morgen gaan we Semarang zelf bekijken en overmorgen gaan we een paar dingen ten zuiden van Semarang bekijken (koffieplantage, kratermeren, candi).
De eerste indruk van Semarang is het zelfde als Bandung: druk en vies. ze hebben hier wel een bijzondere manier om de kosten van de zorg te drukken. Ze leggen op de stoep een rij tegels met gleuven aan voor blinden. Een slimme ambtenaar dacht kennelijk dat het beter kon en liet zo'n route eindigen in een geopend luik van het riool. Darwins law in optima forma.
-
31 Juli 2012 - 16:32
Eric:
Wow... did you keep an eye out for Markas Soekias' "Soembring" plantation near Jepara? (Is it still there...?) Great to read about the (anticipated) Cepu bridge picture.
"...de kids hadden genoeg van Indonesisch eten." - Oh no! And I am starving for that!
I am picking up my daughter in Orlando this afternoon, and Thursday we will be off to Schiphol. Busy time here... but will be looking for the gado-gado on the menu soon.
Continued safe journeys! -
01 Augustus 2012 - 07:54
Leo:
Hoi Cees,
Het blijft leuk om je verslagen en belevenissen te lezen. Maar ook ik was na 2 weken de nasi als ontbijt een beetje zat. Hebben een paar keer zelf (lichtbruin) brood gekocht in een speciale broodzaak in zo'n shoppingmall. Heerlijk met zelfs een keertje hollandse kaas!!! En dat gat in de stoep boven het riool ben ik ook meermalen tegengekomen. Blijf voorzichtig en vooral genieten!! -
01 Augustus 2012 - 09:23
Netty:
Met veel interesse lees ik jullie reisverslagen ook omdat ik sommige plaatsen herken. Krijg telkens helemaal trek in dat lekkere eten. Geniet er van. Volgens mij maken jullie een fantastische reis dat spreekt wel uit de verhalen. B en kids nog 2 weken. Heel veel plezier, liefs en groetjes van mij en van Kees en Michelle. -
01 Augustus 2012 - 20:11
Ellen:
Wat hebben jullie al veel gezien en beleefd,ik geniet van al die verhalen.Jombang geboorteplaats van mijn paatje ! Heel nieuwsgierig naar de foto´s!
-
08 December 2014 - 08:34
Selamat :
Het lijkt me mooie route om ooit deze reis te maken.Jammer voor Leo,geen brood ontbijt.
We zijn met andere reisorg.wel brood met hagelslag,kaas ,en nasi/bami,gebakken eieren ontbeten. -
08 Januari 2016 - 14:22
Danang:
Hi, I'm from jepara and know the location of Markas Soekias in Soembring (now is Cumbring). I knew about Soekias because he had important contribution for Dutch Mennonite Mission. In 1852 Pieter Jansz cam to Java and lived in Soekias place in Soembring. He baptized 5 local people in Soembring. They were the first Mennonite community in Asia! A building (may be a storehouse) of Soekias still remain until now!
Peace
Rev. Danang -
13 September 2017 - 19:43
Emile Visser:
ik weet niet wie zijn reisverslag het is . ik heb het in 1989 ook japara bezocht en ik heb de grafsteen van Markar Soekias bij mij in Nederland staan meegenomen uit Soembring Japara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
