Malang 2

Na een copieus ontbijt (voor mij altijd nasi putih met Indonesische gerechten; ik zal niet afvallen) zijn we naar een nationaal natuurpark (Wana Wisata Coba Rondo) gegaan op Gunung Kawi. In dat gebied mag alleen kleinschalige landbouw worden beoefend. Alleen al de rit ernaartoe was de moeite waard. Naast een mooi uitzicht leverde het park ook plaatjes van mooie mensen op. Hoogtepunt in letterlijke en figuurlijke zin was een 84 meter hoge waterval. Er liepen daar ook apen los rond. Ik herkende de makaken maar er was ook een zwarte, schuwe apensoort die ik niet kon thuisbrengen. Er groeide daar ook een enorme varen soort die wel 9 meter hoog kon worden. Op weg terug stopten we nog even bij een meubelmaker. Kasten, banken en panelen met mooi houtsnijwerk. leuk om te zien dat oude typen Nederlandse kasten hier nog steeds worden gemaakt met uiteraard een flinke Javaanse touch. De kinderen wilden graag wat bij McDo eten; wij lieten het bij een kop koffie. Later in een zijstraat (jalan HK Agus Salim) bij de alun-alun, tegenover de Carrefour (ja, ook hier) hebben wij bij warung Buk Man de typische lokale specialiteit nasi rawon gegeten. Mijn vlees was erg taai maar de smaak was lekker. B had meer geluk met haar vlees. Dat heb je wel vaker bij warungs, die zijn zo goedkoop (dit kostte Idr 25K voor 2 pers) dat ze niet altijd duur vlees gebruiken. Toch was de smaak erg lekker. Eigenlijk is 'the place to eat' warung Sido Mulyo in Batu maar daar waren we helaas al voordat we honger hadden. Daarna weer naar het hotel. Het was een korte dag maar dat geeft ons ook de mogelijkheid om alvast in te pakken, nog wat kaarten te schrijven en uit te rusten (door naar The World is Not enough te kijken) voor de lange reis die morgen op het programma staat: via Cepu naar Pati waar mijn vader is geboren. De reisorganisatie waarschuwde ons er wel voor dat dit veruit het eenvoudigste hotel zou zijn; eigenlijk voldeed het niet aan hun eisen maar in 1 ruk naar Semarang was te lang. Onderweg even een foto maken op de brug over de Bengawan Solo bij Cepu waar in 1926 mijn vader op de plaat werd gezet en misschien een rustpauze benutten om een koffieplantage te bekijken. We gaan dan wel door een stukje waar geen enkele tourist komt. Wat de vraag over de ramadan betreft, er sluiten bepaalde attracties eerder en er zijn wat minder warungs open. En 's avonds na c.a. 18.00 uur wordt er feestelijk gegeten vaak met vuurwerk; het lijkt wel een maand lang elke avond Suikerfeest. Je kunt er zelf ook van profiteren door bij een warung een 'Ramadan Paket' te bestellen; goedkoop en gegarandeerd voldoende calorieen om het er 12 uur op vol te houden. Ik bestelde in een restaurant eens onbedoeld zo'n menu en na een, zelfs voor mijn westerse maag, flinke en lekkere hap kreeg ik nog een toetje voor mijn neus. Ik kon geen pap meer zeggen. Kostte Idr 15K, dus een eurootje of 1,30. De echte Hollander gaat dus met Ramadan naar Indonesie;-).