Malang 1

Vandaag de stad Malang verkend. In het centrum ligt de alun-alun, een beetje vergelijkbaar met bij ons het marktplein, een centrale plaats waar moskee en gemeentegebouwen aan liggen. Doorgaans wwn groot grasveld maar hier een mooi park. Er was een man met een zeer fraai getekende netpython. B wilde die per se niet om haar nek maar R wel. Ik werd inmiddels al weer voor de 2e keer geinterviewed. Nietszeggende vragen maar het gaat hun vooral om het spreken van Engels te oefenen. Daarna het oudste hotel bezocht en wat ik daarin zag, heb ik maar gefotografeerd want anders geloof je het niet. Vervolgens de kathedraal uit 1905 met een bijzondere bouwstijl. Vlakbij wasdevogeltjesmarkt waar behalve vogels ook vissen, aapjes, slangen en andere huisdieren werden verkocht. Het bijzonderste vond ik dat er kakkerlakken werden verkocht. Dat was voedsel voor zangvogels, gaan ze beter door zingen volgens onze gids. B vond het best leuk, ik kon wel uitschreeuwen: Marianne Thieme, doe er wat aan!
Verplicht nummer is natuurlijk koppi tubruk met susu [gecondenseerde melk] en klappertaart bij Toko Oen. Je kunt er ook warm eten, los gebak kopen en briefkaarten en dat wordt allemaal apart geregistreerd. Je krijgt dus 3 rekeningen die je wel in 1 keer kunt betalen. Een Nederlandse op deze site vond dat zo raar dat ze dat [kennelijk uit gebrek aan kennis en orginaliteit] als oenig betitelde. Tsja, soms schaam je je om Nederlander te zijn. De zaak is wel behoorlijk afgeleefd, dat hoort wel een beetje bij de tempo dulu sfeer die het wil ademen maar een opknapbeurt is toch wel op zijn plaats. Ben ik zijn toen alleen gaan winkelen. In een warenhuis hoorden we via de luidspreker een man en vrouw keihard met elkaar praten, zeer storend. Op de dameskleding was ik weer de ####. Daar bleek die blerende vrouw te staan en zij vroeg mij "mister where you from?" Dari Belanda, antwoordde ik automatisch en dat was genoeg om aan haar vast te zitten. Ze ging door in Bahasaen vroeg hoe ik heette en nog iets waarvan ik zei dat ik dat niet begreep omdat ik maar weinig BI sprak. Ze wilde ook nog weten hoe het kwam dat ik een beetje BI sprak. Ik antwoordde haar dat ik in Indonesiewas geboren en bedankte haar voor het gesprek en maakte dat ik weg kwam. Nog zeker een half uur lang had zij het over iemand uit Nederland die hier geboren was en die nog een beetje bahasa sprak. Ik kende dit verschijnsel niet maar voortaan kijk ik wel beter uit. We hebben nog wat rond het centrum gedwaald en hebben ook nog geluncht in Toko Oen, nasi campur, een soort nasi rames. Best lekker, vooral het tempehgerecht. Als je mineraalwater bestelt, is het goed te weten dat small, medium en large staan voor 3 dl, 7dl en 1,5 liter. Daarna naar het hotel teruggelopen [kamu suka jalan-jalan]. We hadden geen zin om nog een restaurantje buiten te zoeken. Dus gewoon in het restaurant gegeten. Behoorlijke keuze en smakelijk eten voor een redelijke prijs. Onze gids stelde voor om naar de Bromo te gaan maar 4 uur heen en weer 4 uur terug en dan ook nog geen garantie dat het mooi weer is, dat hadden we er niet voorover. Gelukkig maar want de lucht is vanavond helemaal dichgetrokken. En morgen zien we wel verder.

Wat de vraag over Bahasa Indonesia betreft gaat het op en neer omdat er in het westen vooral Basa Sunda werd gesproken, in Yogya werd het BI weer anders uitgesproken en hier neigt het weer meer naar het Madoerees en met mijn beperkte kennis zijn die verschillen vrijwel onoverkomelijk. Lezen gaat beter. Anderzijds willen de Indonesiers juist Engels met je spreken omdat ze dat als oefening beschouwen