Semarang, de 2e dag

Semarang, de 2e dag
Eerst naar Lawang Sewu gegaan. Een oud Nederlands spoorweggebouw dat voor een deel in perfect gerestaureerde staat verkeert en voor een deel nog wordt gerestaureerd. De naam betekent "duizend deuren" en dat klopt ruimschoots; elk kamertje had in totaal 6 deuren en er waren meer dan 160 kamertjes. Die restauratie vond niet zozeer plaats vanwege de Nederlandse herkomst (hoewel de koeling van het gebouw in die tijd nog steeds bewondering afdwingt) als wel vanwege het feit dat vele Indonesiers (maar zeker ook Nederlanders) hier door de Jappanners op gruwelijke wijze zijn gemarteld en gedood. Ik zal een foto uploaden van een ondergrondse dus volstrekt lichtloze cel die deels onder water stond (dat oorspronkelijk was bedoeld als onderdeel van het koelingssysteem) met in het midden een bevestigingspunt voor een korte ketting aan de nek zodat de gevangenen in sterk gebukte houding moesten zitten. Was gemakkelijker voor het onthoofden. Maar als je de overige gruwelijkheden en martelingen hoorde die daaraan vooraf gingen dan was dat voor die mensen eerder een bevrijding dan een straf. Ongelooflijk waar mensen toe in staat kunnen zijn. Indrukwekkend.

Vervolgens hebben we een soort van Chinees tempelcomplex van Zheng He ook genaamd Ma San Bao maar in Indonesie bekend als Sam Poo Kong, die ook door moslims als heilige wordt beschouwd. Helaas niet geheel af.

Toen was het tijd voor koffie met. Dat deden we in toko Oen. Anders dan die in Malang, behoort deze nog steeds toe aan een lid (kleindochter) van de familie Oen. De sfeer was echt Tempo Dulu maar deze zag er veel beter uit. De klassieke spekkoek hadden ze niet wel een spekkoek lontong. Ook lekker maar smaakte toch anders dan de echte spekkoek (en denk nou niet dat die toko-spekkoek de echte is want die wordt gewoon fabrieksmatig gemaakt).

Daarna naar de oude haven; daar lagen enkele straten geheel onder water. Een beetje Sunda Kelapa in Java.

Verder de oude stad bezocht. Was enerzijds wel leuk vanwege de vele sporen die Nederland daar heeft achtergelaten anderzijds triest om te zien in welke deplorabele staat die gebouwen verkeerden.

B en de kids vonden het toen wel genoeg; ze hadden last van de hitte. Voor mij was het nog te vroeg, ik ging nog op zoek naar begraafplaatsen. Het is verschrikkelijk moeilijk om daar juiste informatie over te krijgen. Malu? Op de plaats van de oude begraafplaats is nu een pasar. En dan is de vraag wat ze met de oude graven hebben gedaan. Overgebracht naar een andere plaats. Dat bleek de erebegraafplaats Candi te zijn. Daar navraag gedaan waar de burgers dan waren gebleven. Volgens de beheerder waren die overgebracht naar de erebegraafplaats Kali Banteng dat leek mij betrouwbare informatie maar dat moet maar in de tweede ronde gebeuren. Toch even gevraagd naar de daftars (registers); die waren er. Toch nog een achterneef gevonden. Toch nog een familielid gevonden; en de juiste plek waar ik de 2e ronde moet zoeken. Toen had ik het ook wel gehad. Weer terug in het hotel eerst even gedoucht en daarna een uur een massage ondergaan. Het hotel is niet super en mist ook een zwembad maar ze hebben wel een zeer betaalbare in-house spa.
Nog een bijzonderheid van dit hotel is dat de gebruikelijke handdouche op de wc (nb: bij moslims hangt ie rechts en bij christenen links) ontbreekt maar in plaats daarvan zit er een spuitje achterin de pot die je met een kraantje bedient. Alsof je endeldarm wordt gezandstraald. Geef mij maar die douche.

De dag hebben we afgesloten met een diner weer in toko Oen. Tsja, ik had liever gegeten in de warung waar ze Padang-gerechten (zelfs voor Indonesiers zeer heet) bereidden maar dat wilde ik de kids niet aandoen.

Morgen een druk programma (Jamu-fabriek, koffieplantage, vulkanen en mogelijk een candi) dus vroeg op en ook vroeg naar bed dus. Foto's volgen mogelijk later vanwege heet gruwelijk trage internet.