Ternate 24-08-2012

Ternate 24-08-2012
Uitgeslapen tot wel 7.00 uur. Ontbeten en op internet gezocht naar hotels in Jakarta in de buurt van het ANRI [nationaal archief]. De ANWB-gids noemt, heel verwarrend, het ANRI-museum aan de jalan Gaja Mada maar dat is meer een historisch museum en heeft geen archieven. Die vind je op de jalan Ampera in de wijk Mampang. Vooralsnog heb ik gekozen voor hotel Cipta Dua [=2], er is nl ook een hotel Cipta sec maar dat ligt noordelijker richting Monas.

Daarna een flinke wandeling gemaakt richting de pasar. Cengkeh was moeilijk te vinden en erg duur. Ik heb 5 zakjes gekocht voor IDR 10K, bij elkaar zal dat nog geen 20 gram zijn, schat ik. Dus dat is al gauw dik 4,25 euro per ons. Nu zal ik best een goede prijs hebben betaald maar ik heb die wel van 5K voor 1 zakje naar effectief 2K per zakje gekregen. De rit naar een zo hoog mogelijk punt op de vulkaan, laat ik maar zitten. De top van de vulkaan is letterlijk in nevelen gehuld. Hier beneden is het al verschrikkelijk vochtig dan zal het daarboven tegen de 100% aan zitten en je hebt geen uitzicht. Laat dan maar. Straks nog wat kopen voor onderweg, beetje inpakken en vroeg slapen. Want - the story of my trip - morgen echt heel vroeg op. Om 05.45 [25-08] komt een ojek mij ophalen zodat ik om 06.00 op het vliegveld ben om in te checken. Om 09.00 uur [Jakarta tijd =+5] sta ik weer in Jakarta.

Maar even over Ternate. Je kunt zien dat het Melanesische type hier overheerst, hoewel, als gevolg van de "transmigrasi" politiek hier ook veel Javanen zijn te vinden. De mensen zijn hier gemiddeld veel forser en langer en hebben krullend haar en een donkerdere huid. De taal die ze onderling spreken wijkt zeer sterk af van het Bahasa Indonesia. Het BI zelf spreken ze anders uit. Getallen lijken ze doorelkaar te halen, dus onderhandelen doe ik voor de zekerheid schriftelijk maar ik krijg de indruk dat deze mensen niet kunnen [of willen] schrijven.

De mensen zijn hier wel heel vriendelijk. Ik heb tijdens mijn dwaaltocht door Ternate een paar keer een onhandige weg ingeslagen zodat ik werkelijk in onbeschrijvelijke slums terecht kwam. Toch heb ik mij nergens ook maar 1 moment onprettig gevoeld. Wel even ongemakkelijk omdat jij daar toch als superrijke westerling in de bitterste armoe rondloopt. Ik heb er dan ook geen foto's gemaakt behalve van een papegaai, het mooiste bezit van een van de relatief rijkere bewoners. Je ziet er ook nog mensen rondlopen in voetbalshirts met Bergkamp erop. Ze vinden het heel leuk als je laat merken dat je dat herkent. Over het eiland kan ik aanvullend nog het volgende zeggen. Op 2 meren na is alle oppervlaktewater hier in feite een open riool. En dat stroomt allemaal naar de zee. Ik zou daar nergens durven zwemmen. Misschien snorkelen een paar km uit de kust, maar niet bij de stranden.

Maar goed. Ternate is klaar. Ik heb zeker de grond betreden van mijn eerste voorvader op Indonesische bodem; misschien heb ik wel aan zijn (nu naamloze) graf gestaan. Het lokale archief raadplegen is niet mogelijk gebleken omdat dat kantoor op onvoorspelbare momenten open en dicht ging. Ik heb het 3x geprobeerd op verschillende tijdstippen en dat kantoor was steeds niet open. Sudah ya.