Herontdekking van Bangka 3

Vandaag hebben met de chauffeur rondgetoerd in Pangkalpinang. Eerst de Jalan Maras die nu anders heet. Dat was vlakbij de Makam [=begraafplaats] Belanda. Ik herkende niets maar ik was toen nog maar een baby. Maar ook van onze oude foto's herkende ik niets. Waarschijnlijk of verkrot of afgebroken. Ik heb ook even op de begraafplaats gekeken. Die verkeerde in deplorabele staat. Ik zag wel bekende namen, collega's van mijn vader: Ferdinandus en Doeve [vader van tekenaar Eppo Doeve +]. Een een graf waarvan de naamplaat was verwijderd maar die exact leek op het graf van mijn grootmoeder; ik moet die foto's nog eens goed naast elkaar leggen. Daarna naar de Jalan Pasar Pagi, mijn voorlaatste huis. Dat was afgebroken en op het huidige adres zit een reisagent. De pasar is inmiddels overdekt.

Toen was het tinmuseum aan de beurt. Klein maar best aardig voor een halfuurtje max. Daarna naar de alun alun waar de voormalige Palmenlaan langs loopt. Tenslotte naar het winkelcentrum van Pangkalpinang bij de BTC Plaza en Ramadya Plaza. Winkelcentrum is wat teveel gezegd. Het is meer een verzameling toko's, dus een soort volledig doorgevoerde shop-in-shop formule. En daar ben je toch echt een bezienswaardigheid. R en J werden weer bestormd door meisjes die met hun op de foto wilden gaan. R gaf mij zijn mobieltje om ook een foto te maken. Untuk [voor] Facebook, zei ik, waardoor ze nog enthousiaster waren. Ze wilden ook graag met J op de foto, de langste van ons en bovendien een Arjuna-neus, maar die was daar niet voor te porren: sedikit malu. Toen ik zei dat ik hier geboren was, wilden ze ook met mij op de foto. R, J en ik hadden toen genoeg van het shoppen. Wij zijn naar KFC gegaan en B is alleen blijven doorwinkelen. Toen zij op weg was naar KFC kwam ze een stel giechelende meiden tegen waarvan er 1 aan haar haar voelde om te zien of het echt was. Blond is hier echt heel bijzonder.

We zijn met de angkot [een busje bestemd voor max. 6 personen en waar er tenminste 11 ingaan] terug naar het hotel gegaan. Die ervaring zijn we ook weer rijker. Nu lekker luieren bij het zwembad en daarna gaan we het restaurant van Novotel beproeven. Kijken of dat lekkerder is dan Kedai Agnes.

We zijn inmiddels alweer terug. Novotel is nog geen 10 minuten lopen. Het hotel noch het restaurant maakten een gezellige indruk. Kennelijk werd het vooralzakelijk gebruikt. De kaart was wel erg beperkt wat Indonesische gerechten betreft, maar de anderen hadden genoeg van Indonesisch eten en gingen voor de beefburger. Sorry, maar dat kan ik altijd en overal eten dus ik koos toch ayam goreng kecap. Die beefburgers vielen zeer in de smaak en waren genoeg als volledige maaltijd. De kip was ook goed klaargemaakt. Het prijsniveau ligt ietsje boven dat van Santika maar het eten was ook ietsje lekkerder. Aan de andere kant biedt Santika een ruimere keus aan Indonesische gerechten maar ook weer minder keus in westerse gerechten. We moeten er wel steeds goed aan denken onze Malarone (anti malariatabletten) op tijd te slikken. Morgen weer een stranddag.