Palembang 23-05-2014
Blijf op de hoogte en volg Cees
25 Mei 2014 | Indonesië, Palembang
Ontbeten bij Pempek Ellen. Merkwaardige toko. Je kunt er specifiek Palembangs eten maar je kunt er ook allerlei zaken kopen zoals vele soorten kerupuk die typisch zijn voor Palembang en omgeving, songket shirts, sarongs e.d.
Eerst naar het Nokia servicecenter. Dat is wat anders dan bij ons waar je toestel wordt opgestuurd waarna je er een week of 6 op kunt wachten met een onzeker resultaat. Nee, dat hebben ze hier duidelijk beter geregeld. Het is gewoon een balie met daarachter Nokia-specialistes (meest vrouwen) en die inventariseren je probleem (in mijn geval een virus terwijl ik nog nooit er mee op internet kon komen, zelfs geen mail), stellen dan een reparatie voor (flashen) en geven ook de risico's aan (mijn waterdetector stond aan dus het zou wel eens mis kunnen gaan). Maar ja, zo heb ik er ook niets aan dus maar laten flashen. Ik kon hem over 1 uurtje (!) op komen halen. Intussen ging ik naar de kapper. Dan wordt het toch lastig uit te leggen hoe je het hebben wilt. Gelukkig lag het eindresultaat niet al te ver van mijn wensen af. Voor 25 min. werk betaalde ik 30K in een mall (altijd duurder). Daarna mijn Nokia opgehaald die het weer deed als een zonnetje. Alleen geen Nederlands als taaloptie maar wel waren al mijn contacten bewaard gebleven. En dat voor 80K. Zo kan het dus ook.
Bij een stalletje een ijsje op brood gegeten. Toen ik als kind in Indonesie woonde, kocht ik wel eens een ijsje op brood. Daarom dit maar eens geprobeerd. Maar dit was een blok roomijs op een meerkleurig sneetje brood. Niet het opengeklapte kadetje waar bevroren water op werd geschaafd met daaroverheen siroop en gcondenseerde melk; dicht klappen en smullen.
Daarna nog wat door de stad gelopen. De Indonesiers verklaren je voor gek en het was ook best zwaar vanwege de hoge temperatuur en luchtvochtigheid. Toch krijg je mijns inziens alleen zo een echte indruk van de stad. Soms een moderne Aziatische stad en soms zie je ook de 'dark side'.
Het is wel jammer dat Palembang geen echt centrum heeft. Er is wel het nodige te zien en te beleven maar daar moet je dan wel van hot naar haar rijden en dat kun je niet als toerist. Gelukkig heb ik Vany als mijn gids en die brengt mij met haar motorcycle overal heen en wel in een rijstijl die zelfs bij de meest geharde Hell's Angels diep respect zou afdwingen.
Eerst naar het Nokia servicecenter. Dat is wat anders dan bij ons waar je toestel wordt opgestuurd waarna je er een week of 6 op kunt wachten met een onzeker resultaat. Nee, dat hebben ze hier duidelijk beter geregeld. Het is gewoon een balie met daarachter Nokia-specialistes (meest vrouwen) en die inventariseren je probleem (in mijn geval een virus terwijl ik nog nooit er mee op internet kon komen, zelfs geen mail), stellen dan een reparatie voor (flashen) en geven ook de risico's aan (mijn waterdetector stond aan dus het zou wel eens mis kunnen gaan). Maar ja, zo heb ik er ook niets aan dus maar laten flashen. Ik kon hem over 1 uurtje (!) op komen halen. Intussen ging ik naar de kapper. Dan wordt het toch lastig uit te leggen hoe je het hebben wilt. Gelukkig lag het eindresultaat niet al te ver van mijn wensen af. Voor 25 min. werk betaalde ik 30K in een mall (altijd duurder). Daarna mijn Nokia opgehaald die het weer deed als een zonnetje. Alleen geen Nederlands als taaloptie maar wel waren al mijn contacten bewaard gebleven. En dat voor 80K. Zo kan het dus ook.
Bij een stalletje een ijsje op brood gegeten. Toen ik als kind in Indonesie woonde, kocht ik wel eens een ijsje op brood. Daarom dit maar eens geprobeerd. Maar dit was een blok roomijs op een meerkleurig sneetje brood. Niet het opengeklapte kadetje waar bevroren water op werd geschaafd met daaroverheen siroop en gcondenseerde melk; dicht klappen en smullen.
Daarna nog wat door de stad gelopen. De Indonesiers verklaren je voor gek en het was ook best zwaar vanwege de hoge temperatuur en luchtvochtigheid. Toch krijg je mijns inziens alleen zo een echte indruk van de stad. Soms een moderne Aziatische stad en soms zie je ook de 'dark side'.
Het is wel jammer dat Palembang geen echt centrum heeft. Er is wel het nodige te zien en te beleven maar daar moet je dan wel van hot naar haar rijden en dat kun je niet als toerist. Gelukkig heb ik Vany als mijn gids en die brengt mij met haar motorcycle overal heen en wel in een rijstijl die zelfs bij de meest geharde Hell's Angels diep respect zou afdwingen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
