Cirebon

C Helaas vertoont deze website na de renovatie de nodige kuren. Niet alleen kan ik mijn foto's alleen toevoegen aan het oude verslag 'Malang, onze meest oostelijke bestemming' maar ook doet hij het voorkomen dat in na Pekalongan naar Semarang ben gegaan terwijl het juist andersom was.
Wij zaten dus eerst in Semarang en daarna in Pekalongan. B en ik hebben nog wat gedwaald in kampongs waar kleine huisateliers voor batik zaten. We hebben ook nog wat lekker bij een winkel gekocht klepon en dadar. De meisjes achter de toonbank hadden het niet meer en zaten voortdurend te giechelen. Procedure is om eerst bij een centrale kassa af te rekenen. Bij die kassa zag ik uit een ooghoek dat ze letterlijk op de grond lagen van het giechelen. Ach, je raakt eraan gewend een bezienswaardigheid te zijn.
's Avonds hebben we in het restaurant van het hotel gegeten. Een niet al te grote kaart maar ik heb wel lekker gegeten: nasi rawon en als toetje een voor mij onbekend dessert: sekoteng. Na 'bandrek' weer wat nieuws geleerd. Samen met B het recept geanalyseerd dus dat wordt weer experimenteren. Nog een aardig detail, J kreeg een bloedneus tijdens het eten, toen kwam het personeel met een paar sirih-blaadjes. Dat is ontsmettend en het trekt de bloedvaten samen. Niets dan goeds over personeel en restaurant. Maar nu de kamers. Vanwege een renovatie waren de kamers in hetr hoofdgebouw niet beschikbaar. We kregen dus kamers die je buitenom moest bereiken, en waarvan de kamers direct uitkwamen op een soort binnentuintje. Klinkt leuk maar met elke keer dat de deur open ging, kwam er een wolk muskieten naar binnen. Bovendien grensde de kamer aan de buitenlucht wat betekent dat muren, vloer en dak 30+ graden waren en dus de airco maar een heel beperkt effect had. Na een benauwde en muggenrijke half slapeloze nacht, waarin wij ondanks de DEET een flink aantal keren waren gestoken gingen om 7 AM ontbijten. Ik vond het Indonesische ontbijt wel lekker maar de kids misten de 'egg corner'. Daarna al vroeg op weg naar Cirebon via Tegal en Brebes. Die streek, waar een sterk afwijkend Javaans dialect wordt gesproken, staat bekend om zijn garnalen en zoute eende-eieren die 3 weken onder de grond hebben gelegen [hebben we ons niet aan gewaagd]. We waren al vroeg in Cirebon wat ons de kans gaf om ondanks dat we er maar 1 overnachting zijn 2 van de 3 kratons [w.o. de oudste] te bezoeken en een kijkje te nemen bij de oudste moskee op Java. Toen weer snel terug naar het Santika hotel waar inmiddels de kamers gereed waren. Lekker even aan het zwembad gelegen en daarna hebben R en ik ons laten pijitten. Dat was hier erg goedkoop (90 min IDR 145K). Ook erg tevreden over dit hotel alleen het restaurant valt wat tegen bij de lokale specialiteiten. Mooie kamers, goede internetverbinding en erg servicegericht personeel. Morgen naar Jakarta voor onze laatste overnachting op Java en dan naar Bangka. Spannend, zo'n weerzien na zo lange tijd.