Wonosobo/Pekalongan 28-04-2014
Blijf op de hoogte en volg Cees
29 April 2014 | Indonesië, Pekalongan
Vroeg opgestaan en even het weer bekeken. Dat zag er redelijk uit dus snel naar het Dieng-plateau (hier staat overal overigens Tieng) want hier kan het weer snel omslaan.
Hoe was Dieng? In 1 woord adembenemend. Dat begon al met de busreis erheen. Anders dan dat ik tot nog toe gewend ben, roken hier alle Indonesiers in de bus. Maar tijdens de reis kreeg je ook adembenemende panorama's te zien. Je merkte dat het ook steeds kouder werd. Op het eindpunt een ojek genomen. Als je de tijd hebt kun je het ook lopen. 2 km naar het Telarga Warna (meerkleurig vulkaan meer); dan 2 km (1 km op en neer) naar candi Bima (de tempels zijn hier visueel niet zo erg spectaculair) en dan nog 2 km naar de kawa, de krater en dan weer 4 km terug lopen. In totaal 10 km plus wat je bij die plekken nog rondloopt. Bedenk wel dat je en te maken hebt met ijle lucht (ruim 2000 m hoog) en een van methaan en zwavel vergeven lucht; dus ook hier adembenemend in alle betekenissen.
Daarna snel weer terug want naar Wonosobo bleek een stuk makkelijker dan uit Wonosobo. Eerst de bus naar Semagung, daar overstappen op de bus naar Parakan. In Parakan met 3x overstappen naar Weleri, weer overstappen naar Pekalongan en daar op de terminal met de ojek naar het Nirwana hotel. Bijelkaar ongeveer 7 uur reizen. Dat was soms niet erg comfortabel meer je zag - zeker tussen Parakan en Weleri - hoe heel Java er uitzag. Maar goed; het was een zware dag. Morgenochtend vroeg 2 dingen doen: een treinticket naar Cirebon voor de middag kopen en nog wat in de Kampung Kauman kijken, waar alle kleine batikateliers zitten. En natuurlijk een hotel daar uitzoeken. Beetje rusten en e.e.a. uitzoeken voor Bandung (hotel, begraafplaats, overlijdensregisters 1938-1940 en zoeken naar Agung Dwi Ertato).
Hoe was Dieng? In 1 woord adembenemend. Dat begon al met de busreis erheen. Anders dan dat ik tot nog toe gewend ben, roken hier alle Indonesiers in de bus. Maar tijdens de reis kreeg je ook adembenemende panorama's te zien. Je merkte dat het ook steeds kouder werd. Op het eindpunt een ojek genomen. Als je de tijd hebt kun je het ook lopen. 2 km naar het Telarga Warna (meerkleurig vulkaan meer); dan 2 km (1 km op en neer) naar candi Bima (de tempels zijn hier visueel niet zo erg spectaculair) en dan nog 2 km naar de kawa, de krater en dan weer 4 km terug lopen. In totaal 10 km plus wat je bij die plekken nog rondloopt. Bedenk wel dat je en te maken hebt met ijle lucht (ruim 2000 m hoog) en een van methaan en zwavel vergeven lucht; dus ook hier adembenemend in alle betekenissen.
Daarna snel weer terug want naar Wonosobo bleek een stuk makkelijker dan uit Wonosobo. Eerst de bus naar Semagung, daar overstappen op de bus naar Parakan. In Parakan met 3x overstappen naar Weleri, weer overstappen naar Pekalongan en daar op de terminal met de ojek naar het Nirwana hotel. Bijelkaar ongeveer 7 uur reizen. Dat was soms niet erg comfortabel meer je zag - zeker tussen Parakan en Weleri - hoe heel Java er uitzag. Maar goed; het was een zware dag. Morgenochtend vroeg 2 dingen doen: een treinticket naar Cirebon voor de middag kopen en nog wat in de Kampung Kauman kijken, waar alle kleine batikateliers zitten. En natuurlijk een hotel daar uitzoeken. Beetje rusten en e.e.a. uitzoeken voor Bandung (hotel, begraafplaats, overlijdensregisters 1938-1940 en zoeken naar Agung Dwi Ertato).
-
29 April 2014 - 02:08
Eric:
Wow! Magnificent crater lake! Hoping for a high-res copy after your return home.
I remember very well running out of breath my first time in Denver (Mile-high city) - in 1966... without volcano fumes.
Thanks again! -
29 April 2014 - 08:23
Pauliene:
Ha Cees,
Wat ziet de natuur er prachtig uit! Leuk alle foto's erbij, geeft een goede indruk van het land.
Je blogs lezen is een stukje meereizen voor mij.
Pauliene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
