Semarang 09-09-2012

Semarang 09-09-2012
Vandaag een rustdag. Alles pelan-pelan. Maar goed ook want het is hier 33 graden. Heb een retourtje Singapore geboekt via een (aangeraden) reisbureau. Ik had al gevraagd welke prijs zij in rkening zouden brengen en heb nog op internet gezocht naar een lagere prijs en die was er niet. Misschien vaker doen. Maar ik weet ook dat er reisbureaus zijn die excessieve provisies vragen; dus altijd even internet checken. Verder heb ik niets op de agenda staan behalve dat ik nu toch echt eens de enige echte orginele lunpia (schrijven ze hier met een N) semarang moet eten. Mooie invulling van de lunch.

Het is uiteindelijk een andere lunch geworden. Ook nog poffertjes gekocht. Die maken zie hier heel anders dan bij ons. Ten eerste zijn de holletjes van de poffertjespan veel dieper. Die worden geheel gevuld met een beslag (waar geen of naar onze smaak te weinig zout in zat), daarna gaat voor de helft er hagelslag in de poffertjes en de andere helft geraspte kaas. De poffertjes worden dan met een satestokje rondom gedraaid zodat er echte bolletjes ontstaan (bij ons ovalen). Die met chokoladehagel zijn nog wel te pruimen maar die met kaas, neen niets voor mij. En de Indonesiers maar denken dat dat een orgineel Hollande tractatie is.

's Avonds heb ik bij een peranakan restaurant - Kedai Mama; daar kun je ook kroketten en poffertjes krijgen lunpia semarang en nasi kedai mama speciaal. De lunpia was best lekker, iets zoetig zelfs. Best lekker maar niet iets dat je je hele leven bijblijft.

Ik moet ook nog kijken hoe ik zo snel mogelijk op en neer Pekalongan kan. Trein is geen optie vanwege de rare vertrektijden, vliegen kan niet om dat daar geen vliegveld is en executive bussen zouden niet rijden volgens het reisbureau. En 4 uur in een bus zitten zonder airco ... Daar moet ik nog eens goed over nadenken. Maar dat is een probleem van volgende week. Eerst Singapore.